 |
De Magische Trommel
|
(foto Steven Witkam,© Theater Wolf 1999)
|
Laatste voorstelling: 16 november 2004. Wordt niet meer
gespeeld.
Verschillende verhalen en beelden van noord-amerikaanse
indianen samengevlochten tot één theatervoorstelling.
Alles leeft, alles heeft een "spirit". Zelfs de
stenen zijn personen. Maskers komen tot leven en een linkerhand
maakt ruzie met z'n broer de rechterhand. In deze wondere
wereld op de grens van droom en werkelijkheid gaat een krijger
op zoek naar een visioen.
|
|
Voor Noord-Amerikaanse Indianen was alles bezield, had
alles een "spirit". Bomen en dieren waren net
zo goed wezens als de mens; maar ook stenen, de wind of
het water waren personen. In deze voorstelling vind je dat
ook terug.
(illustratie Angelique Viester, ©
Theater Wolf 1998)
|
 |
In de familievoorstelling "De Magische Trommel" is
de relatie tussen een jongen en zijn grootvader de rode draad.
De jongen leert van zijn opa onder andere iets over de Vier Windrichtingen.
Op zoek naar de Magische Trommel beleeft hij allerlei avonturen.
Alle personages worden door één persoon gespeeld
. Zonder attributen en verkleedpartijen worden verschillende figuren
ten tonele gevoerd.
uit de krant:
|
Alles krijgt een ziel
"Ruim honderd kinderen trokken zaterdagmiddag naar de amfitheater-achtige
kuil in het bos. Ze gingen met Herman Peeren op zoek naar de Magische
Trommel, en de vier windstreken wezen de weg."
" Ook de treurwilg met zijn grote leed zet hij overtuigend neer,
naast een droge rivierbedding. Boom, huilend: 'Ik huil omdat de rivier
is gestolen.' Deze bittere klacht verandert het wat kalende, dorstige
Amersfoortse bos in een groots, bezield verband. Alles krijgt een ziel:
de stenen, de deur (mopperige bromstem), en ook de heuvel (Limburgs accent)
waarachter de rivier zich heeft teruggetrokken."
(Hilbrand
Rozema in de Amersfoortse Courant 26/7/1999, foto Ronald Kersten)
|
|
Prachtig
"Als klein jongetje liep Herman Peeren (1957) al met een Indianentooi
op zijn hoofd en verslond hij Karl May-boeken. Nu mag hij 'voor echie',
onder de naam Theater Wolf, in een tipi zitten en de meest waanzinnige
verhalen naspelen. En de kinderen vinden het prachtig".
(Tanya van
der Spek in de Haagsche Courant van 24/3/1999)
|
|
 Zonnedans
"Dat
de zon in zijn totaliteit weer is terug gekomen na de verduistering, hebben
we mogelijk te danken aan de kinderen die bij het Alida Openluchttheater
waren.
" De kinderen werden opgeroepen een zonnedans uit te voeren die de
zon zou overtuigen weer terug te komen. Ze hadden succes, de zon kwam
terug."
(BN
/ De Stem 12/8/99, foto Boyd Smith)
|
|
